maandag 19 augustus 2013

De romantiek word dood gezopen:




De vuur vliegjes cirkelen om het kamp vuur.
De alcohol die onze lichamen niet meer aankan, giet ik over zijn al dovende glorie.
Verkneukeld om de vergeefse poging jouw terughoudendheid te breken.
De communicatie is verdwenen en terwijl we luisteren naar het zachte kreunen, uit de omringende tenten,
kan ik de jaloezie nauwelijks onderdrukken.

Waar ging het dan toch fout, vanmiddag kon je je ogen niet van mij af houden, maar nu kijk je afwezig en bedroefd voor je uit.
Ik doe nog een laatste poging, om je diepste geheimen te ontfutselen en jij vertelt me over je ouders.
Over hoe ze altijd ruzie krijgen, als ze weer eens stevig gedronken hebben en over hoe jij bang bent, om net als hun te worden.

Van schaamte druip ik af.
Wat heb ik toch gedaan, hoe ik kan ik dit ooit goed maken?
Uit gebrek aan een alternatief, bied ik haar nog maar een drankje aan,
dit keer alcoholvrij.

woensdag 7 augustus 2013

Hou je mening maar voor jezelf:




De punk blaast uit zijn speakers, terwijl hij ze achter op zijn skelter bind.
Als hij de garage deur opent en weg rijdt, wappert, de vlag die aan zijn skelter hangt, sierlijk in de wind.

zijn bejaarde buurman zwaait heftig met gebalde vuist in de lucht.
Ja, toe maar vuile herrieschopper. vlucht!

Hij steekt een joint op en rijdt de hoek om, zwaaiend met een middel vinger omhoog.
Zingend, "I'm not a trendy asshole", waar hij dan ook geen woord van loog.

Zijn klasgenoten konden hem horen aankomen, omdat zijn muziek al voor hem uit galmde.
Iets, wat menig zelfingenomen klootzak, lelijk ontkalmde.

Welkom was hij dan wel niet, met zijn muziek en zijn stink wiet.
Hij kwam alleen maar zijn diploma halen en hun meningen die boeide hem echt niet.

Zijn leraar was er een, die het niet laten kon zijn visie te ondermijnen.
Echt zo'n versleten geest, die voor een klas stond waar je langzaam alle kennis voelde weg kwijnen.
En na school, moest hij elke dag in het straf lokaal verschijnen.
Waar dan iedereen zat, bij wie de individualiteit maar nooit wilde verdwijnen.

Waar je eerder de slachtoffers dan de pestkoppen vond.
Ja daar zit je dan met je vrije mening en met een open mond.
Gapend van verveling, erger dan de lessen, waar je net nog voor stond.