een heel geil gedicht XD

dat is zo ongelofelijk geil.
zo geil als boter,
zo nat als een regenbui op een zwoele zomeravond.

dat is zo ongelofelijk geil.
zo bezopen sexueel,
het is als vrijen op het strand, voor de vloed komt en ons opslokt.

dat is zo ongelofelijk geil.
zoals zachtjes bijten in je nek
of sabbelen aan je tepels.
zo ongelofelijk dat je het moet ervaren om te weten.
om te weten hoe geil of dat het is.


(sorry als er mensen zijn die beter gewend zijn van mij)

twee in een

op straat is het donker verlaten en stil.
de mensen staren ijzig en kil.
ze verdwijnen in kroegen zo zwart als de nacht.
na dagen van zwoegen, pronkend met hun macht.
het groene goud barst uit hun zakken.
en jong en oud drinkt, alcohol uit liter pakken.
blowt en snuift,
de realiteit er uit, tot het morgenlied luid.


Molecule voor molecule:

ik ontmoet dagelijks nieuwe mensen.
dagelijks een nieuw slachtoffer, die hevig onderworpen word aan strenge analyses, die ik dan molecule voor molecule afbreek tot ik de kern bereik en hun werkelijke gezicht te zien krijg.
want mensen zijn net monsters, dag in dag uit verkleed alsof het Halloween is.
Een roedel wolven in schaapskleren, waar ik als een slang kruipend door hun stampende voeten ga.
oren open, neus op scherp, observeert mijn helder oog hun gedrag en kopieert mijn zoete tong hun teksten.
waar zij dan later als gehypnotiseerd naar luisteren.

onder het gezelschap van deze monsters voel ik mij niet uitgezonderd, want ook mijn wegen treden op duistere plekken en malafide daden. alles om te overleven en vooruit te komen. voort naar die dag waarop ik haar tegen zal komen, de engel tussen de demonen. die mij af zal breken molecule voor molecule en verder dan de kern nog iets puurs zal vinden.

even iemand dissen

Mischien denk je dat je veel bent,
of waan je jezelf zeer slim.
hoop je dat ik je naam ken,
schmink je dat gezicht extra dik in.

voor mij ben je lucht,
ik zie je amper staan, ik wil mijn geld terug.
ik ken niet eens je naam.
ik mis je minder dan parasieten.
een echt meisje is meer dan alleen mooie tieten.



bijschrift:
ik had toen ik dit schreef echt last van irritante klasgenoten,
die hoopte dat ik aardig zou doen tegen mensen die je achter je rug om uitlachen en pesten.
ze waren er achter gekomen dat ik gedichten schreef en hadden daar gelijk de lol van hun leven mee.
eentje vroeg me(op zo'n neerbuigende toon) of ik een gedicht voor haar zou willen schrijven
en dat heb ik toen ook maar gedaan.
vind het alleen jammer dat ze het nooit heeft kunnen lezen.

klein meisje waar is je moeder?

zij staart je lief aan, en vraagt om een sigaretje.
ze lacht om je grappen en steelt uit jouw tas een biertje.
ze wankelt sierlijk over de dansvloer en koopt een pilletje van haar vriend.
ze zegt ik ga vanavond  met jou naar huis, dat heb je wel verdiend.
gisteren stond zij naast appie,
bij hem flikte ze hetzelfde grappie.

Wat heb jij gegeten?

hij waggelt door de school,
over de hele breedte van de hal.
zijn school uniform zit onder het bloed,
het zit op zijn handen, zijn gezicht en het druppelt op zijn schoenen.
zijn klasgenoten lachen en wijzen hem na terwijl ze vragen: Wat heb jij gegeten?



Mijn ego heeft honger:



Hij zat ook in de metro.
Alleen en op zichzelf enzo.
In zijn extra large schooloutfit.
Ik zag ook dat hij mij zag en hoe ik naar hem te staren zit.
Hij kijkt weg.
En ik kijk weg.



De metro stopt en ik zie zijn klasgenoten instappen.
Die een beetje pesterig hem op zijn schouders klappen.
Hij kijkt er naar.
En ik kijk er naar.
Ik dacht wat moet ik doen.
Hij dacht wat doe ik hier nou aan, wat zit ik hier maar als een oen.
Ze schoppen en ze roepen bolle.
En ik kijk er naar.
En hij kijkt er naar.



Johan dik, zo was zijn naam, stond op.
En at een van hen een oor van zijn kop.
En ging toen door met eten.
Tot hij al zijn pestkoppen had opgevreten.
Iedereen keek ernaar.
En ik keek tevreden weg...