iedereen een prettig kerstfeest en een gellukig nieuw jaar

ooit zei ik wel eens, was het maar gezellig.
was het maar gezellig met kerst.

papa die niet drinken deed en mama niet meer schelden.
was het maar gezellig met kerst.

lachend aan één tafel en met eten dat we gewoon betalen konden.
was het nou toch maar gezellig met kerst.

de buren en familie, die even op de borrel komen.
ja was het maar gezellig met kerst.

met zingen en dansen zoals ze bij mijn zus thuis doen.
oh was het maar gezellig met kerst.

toen kwam het tot me, vier ik het toch gewoon bij haar.
en wat is het gezellig deze kerst.

groetje en kerst wensen  : )
~ Allen Crown ~

DE BETOVERDE VERHALEN VERTELLER, DEEL 1

DE BETOVERDE VERHALEN VERTELLER, DEEL 1

Er komt een oude man van de berg naar beneden gewandeld.
Zijn ezel loopt achter hem aan en sleept een kleine houten caravan met zich mee.
Het is een trouwe ezel en een mooie caravan, die versiert is met sterren en kleine poortjes als ramen,
in die poorten lopen kleine houten poppetjes in rondjes .
Het lijkt alsof ze dansen, op podiums met duizelingwekkend mooie achtergronden.
Dit is het rijdende huis van de betoverde verhalen verteller.
Zijn gezicht is behaard en je ziet onder de kap van zijn mantel alleen zijn gloeiende blauwe pret oogjes schitteren in de zon.
Zijn mantel is lang en sleept over de grond, zijn rechter mouw is afgescheurd en zijn arm verbergt hij onder een laag verband in een mitella.

De wachter, die aan de voet van de berg de poort naar de stad bewaakt, houd de oude man staande en vraagt deze vreemde reiziger om zijn papieren.
De man gebood zijn ezel stil te staan en dat deed deze.
Toen ging hij zitten op een grote steen lang de weg en zei tegen de bewaker, "Als ik zonder papieren de stad niet binnen kom kan ik u dan misschien een mooi verhaal vertellen? ik zal hier toch nog wel even door brengen om te rusten na mijn lange reis."
De wachter zag hier geen kwaad in en stemde toe, zijn baas was doorgaans toch best saai.
Hij stak zijn zwaard in de grond en ging er met zijn rug tegen aan zitten.
De oude man haalde zijn verbonden arm uit de mitella, er kwam een fel licht van de hand van de oude man. Het laatste wat de wachter zag was de blauwe gloed van zijn ogen, voor hij door een poort in de hand van de verteller in een andere dimensie viel, waar hij de hoofd rol zou spelen in een avontuurlijk helden verhaal.


Een betoverd verhaal dat vertelt zou worden op het stadsplein, waar de oude man aan het eind van de middag de gehele stad bijeen had om het aan te horen.
Hij plaatste een kijkdoos op een kleine verhoging en opende de gordijntjes aan de voorkant met een magische beweging van zijn rechterhand.
De doos kwam tot leven en liet een schildwachter zien die een draak bevocht.

De draak vloog op van uit de doos en spuwde grote ballen van vuur.
Jasper, een brave leerling op de school in het dorp, stond met grote ogen te kijken naar dit spektakel.
De magische kijkdoos vertoonde nu een verslagen draak en een held die het hoofd van de draak vast hield.
dit zou hij brengen naar de koning van de stad boven op de berg, die vanuit de verte dichterbij leek te komen.
Met één magische beweging van de hand van de oude man stond deze drakendoder in het midden van een drukke straat in deze stad.
daar links stond een bakker in de raam opening van zijn winkel, met een versgebakken taart nog in zijn handen.
De bakker leek erg veel op Joost, de bakkersknecht uit Jaspers dorp.
Die naast hem woonde tegenover het huis van Paulina de bloemist.
Die trouwens heel erg leek op de bloemist die nu in de kijkdoos stond.
Jasper keek nog maar eens om zich heen, waar zijn de bakkersknecht en de bloemist eigenlijk.
Nu had hij het door, maar was het niet al te laat?
Hij zag een voor een alle mensen op het dorpsplein langzaam verdwijnen en dan weer verschijnen in het verhaal dat werd verteld door die tovenaar.
Hij wilde het op een rennen zetten, hij wou dat dit een droom was.
Hij keek nog een keer voor zich in de richting waar eens de oude man stond.
Nu stond daar een ridder met een draken hoofd in zijn hand.
En hij? Hijzelf zat plotseling op een troon van goud, met een staf in zijn handen en een kroon op zijn hoofd.
Hij was plot een koning geworden, die in de kijkdoos leefde.

De oude magiër droeg de doos weer naar de caravan en bond zijn ezel er weer voor.
Het was tijd om te vertrekken, op weg naar de volgende stad.

denk even na voor je je zo druk maakt om niets

Fijn dat jij dat leuk vind,
je zo gedragen voor mijn neus.
Todat mijn gedult er op zit
en ik je verpletter, zei de reus.

Maar wat lul je nou,
blafte de blije hond.
Ik dartel en ik kwispel speciaal voor jouw,
jij veelste grote mopperkont.

een heel geil gedicht XD

dat is zo ongelofelijk geil.
zo geil als boter,
zo nat als een regenbui op een zwoele zomeravond.

dat is zo ongelofelijk geil.
zo bezopen sexueel,
het is als vrijen op het strand, voor de vloed komt en ons opslokt.

dat is zo ongelofelijk geil.
zoals zachtjes bijten in je nek
of sabbelen aan je tepels.
zo ongelofelijk dat je het moet ervaren om te weten.
om te weten hoe geil of dat het is.


(sorry als er mensen zijn die beter gewend zijn van mij)

twee in een

op straat is het donker verlaten en stil.
de mensen staren ijzig en kil.
ze verdwijnen in kroegen zo zwart als de nacht.
na dagen van zwoegen, pronkend met hun macht.
het groene goud barst uit hun zakken.
en jong en oud drinkt, alcohol uit liter pakken.
blowt en snuift,
de realiteit er uit, tot het morgenlied luid.


Molecule voor molecule:

ik ontmoet dagelijks nieuwe mensen.
dagelijks een nieuw slachtoffer, die hevig onderworpen word aan strenge analyses, die ik dan molecule voor molecule afbreek tot ik de kern bereik en hun werkelijke gezicht te zien krijg.
want mensen zijn net monsters, dag in dag uit verkleed alsof het Halloween is.
Een roedel wolven in schaapskleren, waar ik als een slang kruipend door hun stampende voeten ga.
oren open, neus op scherp, observeert mijn helder oog hun gedrag en kopieert mijn zoete tong hun teksten.
waar zij dan later als gehypnotiseerd naar luisteren.

onder het gezelschap van deze monsters voel ik mij niet uitgezonderd, want ook mijn wegen treden op duistere plekken en malafide daden. alles om te overleven en vooruit te komen. voort naar die dag waarop ik haar tegen zal komen, de engel tussen de demonen. die mij af zal breken molecule voor molecule en verder dan de kern nog iets puurs zal vinden.

even iemand dissen

Mischien denk je dat je veel bent,
of waan je jezelf zeer slim.
hoop je dat ik je naam ken,
schmink je dat gezicht extra dik in.

voor mij ben je lucht,
ik zie je amper staan, ik wil mijn geld terug.
ik ken niet eens je naam.
ik mis je minder dan parasieten.
een echt meisje is meer dan alleen mooie tieten.



bijschrift:
ik had toen ik dit schreef echt last van irritante klasgenoten,
die hoopte dat ik aardig zou doen tegen mensen die je achter je rug om uitlachen en pesten.
ze waren er achter gekomen dat ik gedichten schreef en hadden daar gelijk de lol van hun leven mee.
eentje vroeg me(op zo'n neerbuigende toon) of ik een gedicht voor haar zou willen schrijven
en dat heb ik toen ook maar gedaan.
vind het alleen jammer dat ze het nooit heeft kunnen lezen.

klein meisje waar is je moeder?

zij staart je lief aan, en vraagt om een sigaretje.
ze lacht om je grappen en steelt uit jouw tas een biertje.
ze wankelt sierlijk over de dansvloer en koopt een pilletje van haar vriend.
ze zegt ik ga vanavond  met jou naar huis, dat heb je wel verdiend.
gisteren stond zij naast appie,
bij hem flikte ze hetzelfde grappie.

Wat heb jij gegeten?

hij waggelt door de school,
over de hele breedte van de hal.
zijn school uniform zit onder het bloed,
het zit op zijn handen, zijn gezicht en het druppelt op zijn schoenen.
zijn klasgenoten lachen en wijzen hem na terwijl ze vragen: Wat heb jij gegeten?



Mijn ego heeft honger:



Hij zat ook in de metro.
Alleen en op zichzelf enzo.
In zijn extra large schooloutfit.
Ik zag ook dat hij mij zag en hoe ik naar hem te staren zit.
Hij kijkt weg.
En ik kijk weg.



De metro stopt en ik zie zijn klasgenoten instappen.
Die een beetje pesterig hem op zijn schouders klappen.
Hij kijkt er naar.
En ik kijk er naar.
Ik dacht wat moet ik doen.
Hij dacht wat doe ik hier nou aan, wat zit ik hier maar als een oen.
Ze schoppen en ze roepen bolle.
En ik kijk er naar.
En hij kijkt er naar.



Johan dik, zo was zijn naam, stond op.
En at een van hen een oor van zijn kop.
En ging toen door met eten.
Tot hij al zijn pestkoppen had opgevreten.
Iedereen keek ernaar.
En ik keek tevreden weg...

Dans maar mooiboy

Zet je funk op aan,
trek maar uit dat nette pak.
Wij gaan los vanavond en morgen zijn we brak.
Morgen zijn we alles vergeten,
al die mooie meiden en kwajongens streken.

Ik zet miin moves op de dansvloer
en zie geile chickies aan de bar.
Ze lacht om de mooie leugens,
die ik aan haar voer.
Zij vind mij een superstar.

Ik spoel het condoom door het toilet,
en sluip die slet haar kamer uit.
Thuis pak ik mijn schooltas.
Moe van alle pret,
maak ik een slecht besluit.

Ik slaap dwars door mijn examens heen
en haal mijn diploma niet.
Door een scheur in het jasje van mijn derde been,
zit ik zonder baan en met een zwangere griet.

ach, doe toch geen moeite man

de meeste mensen lullen onzin.
in weinig van wat ze zeggen zit nog waarheid in.
ze quoten constant ander man.
waar is je eigen mening dan?
dan noemen ze mij dom.
kijken vol van afkeer om.
staren me raar aan,
maar zien me eigenlijk niet eens echt staan.

het is terminaal

een dag te leven wat zal ik doen?
al mijn geld uitgeven?
me gedragen als een oen?
of het redden van een leven?
naar de hoeren gaan?
mischien nog een keer liefde zoeken?
even lekker iemand in elkaar slaan,
iemand zomaar op zijn bek hoeken?
nog een keer vrolijk fluitend over straat
of lekker vollop schelden?
als je dan twijfelend voor de kerk staat,
denkend aan de laatste dagen van je helden...

Je kans verkeken, leuk he?

Ik heb zo veel plezier,
dat is gebleken,
met zoveel plezier,
ik mijn kansen heb verkeken.

men deed hun best,
voor mij, maar ik dus niet.
ik heb alles verpest,
verblowed aan wiet.

een goude baan, vergooid!
ik kwam altijd te laat aan,
en was aan hasj verstrooid.
ik leerde het maar niet
ik leerde het nooit.

ik ging verder dan hasj en wiet roken.
heb nu bijna alles al gesnoven.
ik kon niet meer werken,
en nergens wonen.
ik zwerf al weken op straat,
op zoek naar crack of surregraat.

De negende koning bestaat niet.

Negen koningen, ieder met zijn eigen politiek.
Acht majestueuze woningen, en een flatje met gedeeld portiek.
Een zilveren en zeven gouden bubbelbaden.
Of een openbaar park met degelijke voetpaden.
Twee cruiseschepen en zes privé jets.
Voor iedereen een baan en zijn hele volk een eigen bed.
Torenhoge belastingen, tot wel drie maal onbetaalbaar.
Betalen naar hoeveel je verdient, dat vind mijn koning, is toch wel haalbaar.
Acht kronen liggen naast een verminkt lijk.
Maar mijn geliefde koning is nog altijd rijk.

Waar kijk je naar?

Ik laat je zien door mijn ogen,
al die hypocriete mensen die mij niet mogen.
die mij beoordelen op mijn unieke overkomen.
Zogenaamd individuen die samen scholen.
Achter de zelfde muziek schuilen.
Ongemerkt van kleding kunne ruilen.
Ja natuurlijk ik ben raar,
vandaar dat ik niet staar.

Allen Crown.

The laugh at me because I'm different.
I laugh at them because they're all the same.

Kurt Cobain.

Klein ventje

Je vrienden vinden drugs zo stoer.
Je nieuwe vriendin is net een hoer.
Op school nog eerst een lijntje speed.
Jouw eens zo trotse ouders vol van verdriet,
vragen zich af waar ging het fout.
Je bent nog maar net 15 jaar oud.
Rappen over je strafblad maakt je populair.
Maar je ziel is zwart als teer en zonder flair.

Allen Crown

Aan het graf

Een kruisje in de achtertuin.
Daar leg ik mijn bloemen neer.
Onder de aarde en stenen puin,
licht de dood gereden Beer.
De liefste pup die heeft bestaan,
was maar een kort leven geschonken.
Zo'n klootzak reed hem aan.
Had hem te laat gezien omdat hij had gedronken.

Allen Crown

Blond

Aanstekelijke stommiteit.
Verspreid door populariteit
Gezegend in onwetendheid
Met blonde haren en benen gespreid

Stijl gekopieerd van elkander.
Een identieke kloon van de popster.
Haar eigen mening o zo ver.
kaatsend van trend naar trend als een knikker.

De feministe woelt in haar graf.
Haar strijd wierp blondie van zich af.
Daden zo grof, zo laf.
Voor een breezer of een paf.

Allen Crown