Ik voel me verloren,
uitgedroogd en hongerig.
Terwijl ik ter aarde stort zie ik jouw gestalte.
Ik verlies mijn bewustzijn, voel me dromerig.
Voed me met jouw kussen.
verzadig mij met jouw liefdes vocht.
Vurig en niet te blussen,
als een bos brand op de tocht.
Kwaad zoals in de bijbel geschreven staat.
Beminning zoals je met God doet.
zelfs als het leven mij nu verlaat,
voelt zo zondig, voor mij zo goed.
Uit een woestijn van depressie
was jij mijn reddende engel.
In een uiting van passie en expressie,
hangt zij aan mijn hengel.
Twee vormen die in het vuur één nieuwe maken.
Een nieuwe taal in tongen,
van de kreten die we uit slaken.
hete liederen, die normaal niet in een kerk word bezongen.
ik vouw mijn handen en doe snel een schiet gebed,
voordat ik mijn zaad loos.
sta op mijn kind, we zijn gered.
Nu snel de biecht in, anders word de heer boos.
