de zoektocht naar de onbewegelijke kalmte.

De stress van het drukke stads leven
werd een ieder wel eens te veel.
Zo ook overkwam het de dichter,
van dit poëtisch juweel.

Maar mediteren hielp niets,
en wat snakte hij naar vakantie.
Hij probeerde muziek therapie,
met tijdelijk een positief effect, maar geen garanties.

De wiet die was niet sterk genoeg,
en zelfs zijn inspiratie zat vol van kwaad en twist.
Van drinken moest hij niks weten,
dan was je al zo snel een alcoholist.

Zo snakte hij, zo snakte hij naar een vakantie,
ver van deze stad.
Want deze stad, is toch waar hij al die stress van had?

met dromen kom je niet verder...

gisteren was beter dan morgen
en morgen is hopelijk toch echt wel beter dan vandaag.
het verleden is altijd beter als het heden.
de toekomst is nog onduidelijk al weten we nu al dat het nooit meer zoals vroeger word.
maar waar licht nu de vraag?
waar ligt nu het mysterie?
hoe kun je nu nog hoop koesteren, op licht na alle donkere dagen?


en plots verdwenen de wolken voor de zon, en kwam geluk zomaar uit de lucht vallen.